ცოტა ხნის წინ შოთა არველაძემ რუსულ გამოცემა Sports.ru-ს ინტერვიუ მისცა.
ჟურნალისტმა ქართველ მწვრთნელს შეკითხვა რუსეთის ნაკრებში მუშაობის შესახებ დაუსვა.
– 2010 წელს, დიკ ადვოკატმა რუსეთის ნაკრებში ასისტენტად მიგიწვიათ. თქვენ უპასუხეთ: “მე ჯერ კიდევ არ შემიძლია – ჩვენმა ქვეყნებმა ერთმანეთს დიდი ტკივილი მიაყენეს.” ახლა იმუშავებდით რუსეთის ნაკრებში?
– არც ახლა. ჩვენი მიწები ჯერ არავის დაუბრუნებია. 2008 წელს ჩემი ოჯახი თბილისში იყო, ბავშვები კი – ბათუმში. მახსოვს, როგორი საშიში იყო. ამის დავიწყება რთულია. კლუბში მუშაობა სხვაა, მაგრამ ნაკრებში მუშაობა განსხვავებულია. არ მინდა, ჩემი პოლიტიკური გრძნობები თქვენ კულტურასა და ქვეყანაში ავურიო, მაგრამ ეს ყველაფერი ყოველთვის მეხმარება იმაში, რომ სწორი გადაწყვეტილება მივიღო.
მე 2018 წელს, მსოფლიო ჩემპიონატზე ჩამოსვლაც არ შემეძლო. თქვენ საქართველოში შემოსასვლელად ვიზა არ გჭირდებათ, თუმცა ჩვენ გვჭირდება. საჭიროა უამრავი დოკუმენტი შეაგროვო, ირბინო საელჩოებს შორის – ამ ყველაფერს დრო სჭირდება.
მოსკოვში 2002 წლის შემდეგ არ ვყოფილვარ და თებერვალში ჩამოვედი. “სპარტაკთან” ამხანაგური მატჩი გავმართეთ. ყველაფრი ბრწყინვალე იყო: მოსკოვი და ამინდი.
– რამდენი შემოთავაზება გქონდათ რუსეთიდან სამწვრთნელო კარიერის განმავლობაში?
– 2016 წელს “კრასნოდარის” ხელმძღვანებლობას შევხვდი. მხოლოდ ვისაუბრეთ, მეტი არაფერი. ისინი რამდენიმე კანდიდატურას განიხილავდნენ, არჩევანი კი სხვა მწვრთნელზე შეაჩერეს. ასევე, იყო ინტერესი “კუბანიდან” და “რუბინიდან”. თუმცა, მაშინ თურქეთში ვმუშაობდი და ვთქვი, რომ კლუბის დატოვება არ შემეძლო.
